ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ …
ဖဲငုဝါငယ္ …
အခိုက္အတန္႔
သက္တံ့ရယ္လို႔ပဲ
ငါတို႔
သေဘာထားလိုက္ၾကပါစို႔ …
အစိမ္းေရာင္
ေန႔စြဲေတြကို ျပန္လည္ဖာေထးရင္း
ပန္းႏုေရာင္
ရက္စြဲေတြနဲ႕
လြဲေခ်ာ္ခဲ့ရသူမို႔ …
မနက္ျဖန္ဆိုတာ
ယေန႔ေလာက္
ရင္မခုန္ၿဖစ္ခဲ့ပါဘူးကြယ္ …
ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္
ယဥ္ေက်းမႈဝတ္စံုကို
ကံၾကမၼာက
အခန္႔သား ဝတ္ဆင္လို႔
“ႏႈတ္ဆက္ကမ္းလင့္လက္”
တစ္စံုကို
ငါတို႕နကၡတ္ရဲ႕
ဘယ္အရပ္သို႔မ်ား
လွမ္းေစခဲ့သလဲ …
ေၾကြခဲ့တဲ့မိုးတိမ္မ်ား
ဘယ္အရပ္မွာ စိမ္းစိုေနၾကမလဲ …
ေစြခဲ့ေသာ မိုးရိပ္ေတြေကာ
ဘယ္ဘက္မွာၿငိမ္းညိဳေနၾကမလဲ ….
အစဥ္အျမဲပါပဲ
မင္းအတြက္ … ငါ … စိုးရိမ္ေနရဆဲ …
ေရငံုႏႈတ္ပိတ္
ႏွလံုးသား တစ္စံုကို
ငါ့ယာပ်က္ထဲ
ေျခြကာ ပ်ိဳးခဲ့ပါတယ္ …
ရိတ္သိမ္းခ်ိန္မွာသာ
ေႏြဟာ မေႏြးသြားပါေစနဲ႔ …
ၾကယ္ေတြလဲ
ေၾကြကာ မလင္းသြားပါေစနဲ႔ …
ယဥ္ေက်းမႈ ဝတ္စံုကိုသာ
ေခ်ကာ နင္းသြားၾကပါကြယ္ … ။
သက္ေထြး
ေန႕လည္ ၂းဝ၈ ၂၆ရက္ေန႕ ၁၂လ ၂၀ဝ၈