အဲ့ဒီလိုမ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႔မၾကည့္ပါနဲ႔။
ကြ်န္ေတာ္ဟာ ..
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္မွ်ားေနတဲ့ ငါး …
ေျခရာ ဖြက္မထားႏိုင္တဲ့ က်ား …
ဣထိယ ဒဏ္သင့္ေနတဲ့ ပ်ား …
ျမဴကိုႏွင္းထင္ရေလာက္ေအာင္
ျဖဴစင္ျခင္းဟာ ေမွာ္ဆန္လြန္းလွခ်ည္ရဲ႕။
ေျပာပါ …
ရုိးသားျခင္းဆိုတာ
ပိုးက်မ်ားတဲ့ သစ္သီးလို႔
ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာပါ ..
ကိုယ့္က်င့္တရား လႈိက္စားသြားသည္အထိ …
ဆင္ျခင္တံုတရား ေဖာက္စားခံလိုက္ရသည္အထိ …
ကရုဏာတရား ရိတ္သိမ္းထားခံလိုက္ရသည္အထိ …
ကြ်န္ေတာ္ ယံုၾကည္သြားပါေစ။
ပတ္၀န္းက်င္မွာ
တစ္ကယ္လိုေနတာ ရာသီဥတု ..
အကၤ် ီလက္တိုနဲ႔
က်န္းမာေရးကို
စိန္ေခၚခဲ့ ..
ကြ်န္ေတာ္ ေခ်ာင္းမွန္မွန္ဆိုးခ်င္ျပီ။
ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ လက္ထည့္
တစ္ေနရာထဲကိုအၾကာၾကီး ေငးတတ္လာတာကစ …
တစ္ေနရာမွာ တစ္ကိုယ္ရည္ ေျဖာင့္ခ်က္ေတြ စီစီရီရီခ်ခင္း
ေနာက္ ဘယ္သူမွမသိခင္ တိတ္တိတ္ေလး
သြားျပန္ေကာက္တတ္လာသည္အထိ …
ေျပာင္းလဲမႈအေပၚ
ကြ်န္ေတာ္ အလြန္အကြ်ံ လက္ခံလြယ္ခဲ့တယ္။
ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အတြက္
အနည္းဆံုး ႏွစ္ခါျပန္ခုန္ခ်ႏိုင္မဲ့
အလွ်ံပယ္ျမစ္တစ္ျမစ္ေတာ့ ရွိသင့္တယ္မဟုတ္္လား။
အဲ့ဒီလိုမ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႔မၾကည့္ပါနဲ႔။
သက္ေထြး
၁၂ ရက္ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၀၁၁ ေန႔လည္ ၁း၄၀